Πολιτική εκδήλωση με θέμα την οικονομία, διοργάνωσε η Δημ.Τ.Ο. της Ν.Δ. Μοσχάτου

"...Για μια πατρίδα που οι Κυβερνήτες της με τα ψέματα και τη δημαγωγία την οδήγησαν στην ξέρα. Και συνεχίζουν... Για μια πατρίδα που στην πλάτη της παίχτηκαν προκατασκευασμένα παιχνίδια και την διέσυραν. Και συνεχίζουν... Για μια πατρίδα που τη χρησιμοποίησαν και την επιβουλεύτηκαν. Και συνεχίζουν... Η χώρα μας χρειάζεται όραμα. Η χώρα μας χρειάζεται Εθνική Στρατηγική. Η χώρα μας χρειάζεται ηγέτες και όχι πειθήνιους συνενόχους. Η χώρα μας χρειάζεται τον Αντώνη Σαμαρά και τη Ν.Δ. με αυτοπεποίθηση στο τιμόνι της χώρας..."

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου στο Μοσχάτο, η οποία γέμισε από φίλους και μέλη της παράταξης.
Ομιλητές ήταν οι:

•    Κωστής Χατζηδάκης, πρώην υπουργός και Βουλευτής Β’ Αθηνών

•    Φεβρωνία Πατριανάκου, πρώην βουλευτής Επικρατείας και μέλος της Επιτροπής Αξιολόγησης

•    Βασιλική Τζότζολα, αναπληρώτρια εκπρόσωπος Τύπου της Ν.Δ.

•    Άννα Καραμανλή, αθλητικογράφος και υποψήφια αντιπεριφερειάρχης.

Στην ομιλία της η Φεβρωνία Πατριανάκου, μεταξύ άλλων τόνισε:
«Η χώρα από εχθές βρίσκεται κάτω από την απειλή ενός ωμού εκβιασμού. Χωρίς συναίνεση δεν εκταμιεύεται η 5^η δόση. Παρακάμπτονται ωμά οι κανόνες της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας και της Κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας για να επιβάλλουν οι δανειστές στο κάδρο της συνευθύνης και την αξιωματική αντιπολίτευση.
Ο Πρόεδρος μας, Αντώνης Σαμαράς απάντησε «Σύνταγμα, Θεσμοί και Αξιοπρέπεια, επιβάλλουν να υπενθυμίζουμε προς κάθε κατεύθυνση, ότι και Κυβέρνηση υπάρχει και Αντιπολίτευση υπάρχει και η Κοινοβουλευτική Δημοκρατία παραμένει ισχυρή σε αυτόν τον τόπο, που λέγεται Ελλάδα».
Ήδη από το Ζάππειο είχε διαμηνύσει συναίνεση στο λάθος είναι συνενοχή.

.............................................................................................................................

Επιτέλους σε ποια πολιτική ζητούν συνευθύνη;

•    Σ’ αυτή που οικοδομήθηκε στο φόβο και άλλαξε βίαια την καθημερινότητά μας;

•    Σ΄ αυτή που προέβλεπε μείωση του ελλείμματος, μείωση του χρέους, χαμηλό πληθωρισμό, ανάπτυξη και έξοδο στις αγορές το 2011;

•    Σ’ αυτή που έπεσε έξω σε όλα και οδήγησε το χρέος στο 150% του ΑΕΠ, την ύφεση στο 7,4% το Δ΄ τρίμηνο του ΄10, την ανεργία στο 16%, τον πληθωρισμό στο 5% και το έλλειμμα να παραμένει σε διψήφιο ποσοστό;

•    Στην πολιτική που βουλιάζει την αγορά με τις περικοπές μισθών και συντάξεων, με την δραματική μείωση του Π.Δ.Ε. με τη στάση πληρωμών του Δημοσίου στις επιχειρήσεις, με την ακινησία του ΕΣΠΑ;

•    Σ’ αυτή που κατάφερε με την ανικανότητα της την αποσταθεροποίηση του τραπεζικού συστήματος;

•    Σ’ αυτή, που μέσα σε 18 μήνες μείωσε τις καταθέσεις κατά 42 δις;

Για ποιόν Πρωθυπουργό και για ποια Κυβέρνηση απαιτούν συνευθύνη;
Για τον Πρωθυπουργό που ως Αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης απέρριπτε την εθνική συνεννόηση, ενώ διαπραγματευόταν μυστικά με το Δ.Ν.Τ. και εκβίαζε εκλογές;
Για τον Πρωθυπουργό που κέρδισε τις εκλογές τάζοντας στους πάντες τα πάντα, ενώ γνώριζε την πραγματικότητα;
Από τα “λεφτά υπάρχουν”, “μπήκαμε στην εντατική”. Από το επίδομα αλληλεγγύης και τις αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό, ακόμα και τέσσερις μήνες μετά τις εκλογές, οδηγηθήκαμε με το πιστόλι στο τραπέζι στο Δ.Ν.Τ.
Από το δεν έχουμε ανάγκη τον μηχανισμό, υπογράψαμε δανειακή σύμβαση με εκχώρηση μέρους της Εθνικής Κυριαρχίας και απαίτηση ως εγγυήσεων Μνημεία και νησιά κατά δήλωση του Ίδιου του Πρωθυπουργού;
Για τον Πρωθυπουργό που έχει χάσει πλήρως την αξιοπιστία του από τους ίδιους τους ξένους συνομιλητές του;
Από τη προχθεσινή δήλωση στο Υπουργικό Συμβούλιο, βγαίνουμε από την ύφεση το 2011, φθάσαμε μέσα σε λίγες ώρες στον κίνδυνο να μην εκταμιευτεί η 5^η δόση και να εκβιάζεται η συναίνεση γιατί τα νούμερα δεν βγαίνουν.

.........................................................................................................................................

Η χώρα βουλιάζει στην ύφεση με ευθύνη του Πρωθυπουργού και της Κυβέρνησης του.
Η αγορά παραπαίει.
Δεν υπάρχει σπίτι χωρίς άνεργο ή υποαπασχολούμενο.
Ο «Καλλικράτης» στην Τοπική Αυτοδιοίκηση σήμανε μεταφορά αρμοδιοτήτων χωρίς πόρους και οι Δήμοι οδηγούνται σε ασφυξία.
Ο «Καλλικράτης» στα Σχολεία, στα Πανεπιστήμια, στα Νοσοκομεία, στην Αστυνομία, στα ΕΛΤΑ, στις ΔΟΥ κ.λ.π. έχει καταντήσει το πιο πικρό και θλιβερό ανέκδοτο.
Και μέσα στη δίνη της κρίσης η γυναίκα βρίσκεται να σηκώνει το δυσανάλογο βάρος να στηρίξει τον πυρήνα της κοινωνικής μας συνοχής. Την οικογένεια.
Τη γυναίκα που αγωνίζεται:

•    Με μειωμένο εισόδημα μέσω των οριζόντιων περικοπών μισθών και συντάξεων.

•    Με Ανεργία και Υποαπασχόληση για την ίδια, τα παιδιά της, το σύζυγο της.

•    Με την ακρίβεια και τον πληθωρισμό να κατατρώγει το οικογενειακό εισόδημα.

•    Με την τροποποίηση των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων να ανατρέπουν βίαια τον προγραμματισμό της. Μεγαλύτερο θύμα, η μητέρα ανήλικων τέκνων, η τρίτεκνη, η αυτοαπασχολούμενη εργαζόμενη.

•    Με περιορισμό των εργασιακών της δικαιωμάτων. Με επέκταση του ελαστικού ωραρίου, το οποίο δεν περιλαμβάνει μέτρα προστασίας της μητρότητας. Τα περιστατικά τεχνητής διακοπής κύησης έχουν αυξηθεί κατά 30%. Επισημαίνω ότι η εργαζόμενη με πλήρες ωράριο γυναίκα προστατεύεται νομοθετικά από την απόλυση και ένα χρόνο μετά την κύηση. Μάλιστα σύμφωνα με πρόσφατη Απόφαση του Αρείου Πάγου η εργαζομένη προστατεύεται ακόμη και αν η εργοδοσία δεν είναι γνώστης της κύησης.

•    Με μεγαλύτερες ανάγκες για δημόσιους παιδικούς σταθμούς, λόγω της οικονομικής αδυναμίας για φύλαξη σε Ιδιωτικούς. Η πραγματικότητα όμως είναι η δραματικά λιγότερη διαθεσιμότητα θέσεων λόγω έλλειψης πόρων των ΟΤΑ και λόγω της επιβολής παγώματος των προσλήψεων.

•    Με μεγαλύτερη επιβάρυνση για την φροντίδα των υπερηλίκων. Για τους ίδιους με τους παραπάνω λόγους μειώνονται οι δημόσιες κοινωνικές δομές για την 3^η ηλικία.

•    Με δραστικό περιορισμό και αλλαγή των όρων του Προγράμματος «Βοήθεια στο σπίτι». Προβλέπεται ότι 60.000 υπερήλικες, δηλαδή τα 2/3 αυτών που σήμερα καλύπτονται, θα μείνουν απροστάτευτοι.

•    Με 352.000 μονογονεϊκές οικογένειες εκ των οποίων οι 293.000 είναι μητέρες με παιδιά να μην ενεργοποιούνται μέτρα προστασίας. Ανεργία και κατάθλιψη μαστίζουν τις μητέρες.

•    Με τις τρίτεκνες και τις πολύτεκνες οικογένειες με 1.130.000 μέλη, να τίθενται υπό διωγμό. Το ποσοστό φτώχειας των πολύτεκνων οικογενειών αντιστοιχεί στο 30%. Ενώ το δημογραφικό είναι το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα της χώρας η πολύτεκνη οικογένεια αφήνεται στην μοίρα της με δυσμενέστερους όρους, καταργώντας ή περιορίζοντας θεσπισμένα κίνητρα.

•    Με 25% αύξηση των αυτοκτονιών και την κατάθλιψη να παίρνει διαστάσεις εθνικής επιδημίας σύμφωνα με όλες τις έρευνες.

•    Με την μετανάστευση μελών της οικογένειας για εργασιακή αποκατάσταση.

•    Με σχεδόν διπλάσια ποσοστά ανεργίας γυναικών έναντι των ανδρών. Με την ανεργία στους νέους να φθάνει το 33% για τα κορίτσια και 24% για τα αγόρια.

•    Με την πίεση της καθημερινότητας να οδηγεί τη γυναίκα εκτός κοινωνικής και πολιτικής δραστηριότητας.

•    Με την περικοπή των προσωπικών της αναγκών και της ψυχαγωγίας.

Η γυναίκα ως σύζυγος, μητέρα και κόρη καλείται να διαχειριστεί μια δύσκολη πραγματικότητα και να συνθέσει τους νέους κανόνες επιβίωσης.
Στη θέση της μιζέριας να φυσήξει ελπίδα.
Στο σκοτεινό μέλλον των παιδιών της να εμπνεύσει αισιοδοξία.
Να ενθαρρύνει πρωτοβουλίες, να μη βάλει φραγμούς.
Η δική της φωτιά να γίνει λάμψη για μια γενιά που χρειάζεται η πατρίδα μας.
Για μια πατρίδα που οι Κυβερνήτες της με τα ψέματα και τη δημαγωγία την οδήγησαν στην ξέρα. Και συνεχίζουν...
Για μια πατρίδα που στην πλάτη της παίχτηκαν προκατασκευασμένα παιχνίδια και την διέσυραν. Και συνεχίζουν...
Για μια πατρίδα που τη χρησιμοποίησαν και την επιβουλεύτηκαν. Και συνεχίζουν...
Η χώρα μας χρειάζεται όραμα.
Η χώρα μας χρειάζεται Εθνική Στρατηγική.
Η χώρα μας χρειάζεται ηγέτες και όχι πειθήνιους συνενόχους.
Η χώρα μας χρειάζεται τον Αντώνη Σαμαρά και τη Ν.Δ. με αυτοπεποίθηση στο τιμόνι της χώρας.»

Παραλογισμοί…

Νίκος Ι.Καρμοίρης

Περπατούσα κοντά στο Σύνταγμα, στη Βασιλίσσης Σοφίας, πλάι στη Βουλή… Είδα έναν άντρα ντυμένο στο κουστούμι του να τον δείχνουν δειλά δειλά μερικά δάχτυλα, να τον ακολουθούν ψίθυροι: «Αυτός. Αυτός τα ‘χει φάει…» Ψίθυροι σιγανοί, προσεκτικοί, «μη μας ακούσει κανείς κι έχουμε μπλεξίματα…».

Πιο κάτω, έξω από το σταθμό του Μετρό φωνές

:

-         «Μα κύριε αστυνόμε…»

-         «Ρε σήκω φύγε»

-         «Μα το βιολί μου παίζω…»

-         «Ρε ακούς;»

-         «Μα ομορφαίνω την ατμόσφαιρα, την κάνω πιο ρομαντική, α… ακούστε ήχο…»

-         «Θα σε μπαγλαρώσω»

-         «Δεν έχετε πάει στας Ευρώπας;»

-         «Ταμιακή έχεις; Κόβεις αποδείξεις;»

-         «Μα…»

-         «Μαύρα λεφτά. Συλλαμβάνεσαι»

«Αυτός τα ‘χει φάει…» ακολουθούσαν οι δειλές φωνούλες τον κουστουμαρισμένο άντρα που αδιάφορος περνούσε δίπλα από το περιστατικό, στο μέσο της Πλατεία.

Λίγο παρά πέρα, επί της Πλατείας, ένας σκύλος όρμιξε σε ένα μελαμψό άντρα που πωλούσε τριαντάφυλλα – το συνήθιζαν οι σκύλοι της Αθήνας… Σε ρόδες και μετανάστες!

«Ουουουούστ φασιστόσκυλο» όρμισε κατά πάνω του μια ομάδα αριστερών που ξετρύπωσε από το πουθενά… «Ασ’ το μαύρο ήσυχο». Το κυνήγησαν, το ράπισαν κι το σκυλί σωριάστηκε… Και να σου ξαφνικά οι φιλοζωικές και οι οικολόγοι, ορμίξαν κατά πάνω τους, που τόλμησαν και τα έβαλαν οι «ανεγκέφαλοι» με το αδέσποτο το ζώο. Κι όλοι οι ανεγκέφαλοι – και οι «μυαλωμένοι» – μαζί πιαστήκανε στα χέρια…

«Ζήτω ο Ελληνάρας, ο πεσόντας Ήρωας σκύλος» είπε ο δεξιός στην εκπομπή του… και του ‘κάψαν το βιβλιοπωλείο!

«Έξω οι μετανάστες», επέμεινε.

«Έξω οι φασίστες»

«Έξω οι μαύροι»

«Έξω οι Αμερικάνοι»

«Έξω η Τρόικα»

«Έξω οι αναρχικοί»

«Έξω το κεφάλαιο»

«Έξω οι τρομοκράτες»

            Έξω ο ένας, έξω ο άλλος… Άσε θα φύγουμε εμείς!

            Και προχωρώντας λίγα βήματα εμφανίστηκαν οι κάμερες να καταγράψουν το συμβάν:

-         «Πείτε μας δυο λόγια»

-         «Ναι, βεβαίως…»

-         «Α! Έλληνας είσαι; Οι μετανάστες πουλάνε περισσότερο!»

-         «…»

Τα βήματά μου με ‘βγάλαν στις γειτονιές του κέντρου… Μια πολύχρωμη εικόνα να παίζει κυνηγητό σχηματίστηκε. «Κλέφτες κι αστυνόμοι» σαν όταν ήμασταν παιδιά…  Ποιος ήταν ο «κλέφτης»; Ποιος ο «αστυνόμος»; Μαύροι κυνηγούσαν λευκούς. Λευκοί κυνηγούσαν μαύρους. Ασθενοφόρα, αίματα, σειρήνες, αγωνία, σφαίρες… Και το κυνηγητό συνεχιζόταν… Σαν όταν ήμασταν παιδιά… Γυρεύαν το τρόπαιο…  Μα τρόπαιο ο τρόμος!

Μεταβολή. Περπάτησα πίσω ως τη Σταδίου… Κόρνες, φασαρία, κόρνες, φωνές, κόρνες, βλαστήμιες, κόρνες, αγριάδες, κόρνες, χαμός, κόρνες…

-         «Πάλι σε πορεία πέσαμε ρε φίλε…»

-         «Ναι, ναι… Η Ελλάδα της αργίας και της απεργίας!»

-         «Σώπα ρε συ… Κάποιο δίκιο θα έχουν που φωνάζουν…»

-         «Κι αυτοί δίκιο έχουν, κι εγώ δίκιο έχω…»

«Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη…»

«Έξω οι ξένοι…»

«Νόμος είναι έξω…»

«Το δίκιο οι ξένοι του εργάτη…»

«Αχ, αχ! Μη βαράτε ρε παιδιά, όχι στο κεφάλι… Αχ! ΒΟΗΘΕΙΑ… Δεν έκανα τίποτα, όχι ρε παιδιά… Μη! Αχ…!»

-         «Ρε ο κολόμπατσος τον βαράει… Τον βαράει…»

-         «Αναρχοκουμούνια… Ξύλο θέλετε όλα…»

-         «Πάμε να την πέσουμε στα ΜΑΤ… Όλοι ίδιοι είναι…»

-         «Παρ’ τη ρε…»

-         «Πάρ’ τη πίσω…»

-         «Όχι χημικά…»

-         «Όχι μολότωφ…»

-         «Μη στο κεφάλι…»

-         «Άρπα τη ρε πούστη…»

Πιασμένες χέρι χέρι οι φράσεις κάναν κύκλο. Φαύλο κύκλο τον ονόμασαν και χορεύαν σε ρυθμούς με ήχους του σώματος και κραυγές…!

Με πλησίασαν δυο-τρεις τύποι… Αλλιώτικοι ο ένας από τον άλλο: «Τι είσαι ρε;», με μια φωνή… «Τι είμαι, τι είμαι, τι είμαι;» σκεφτόμουν σαστισμένος.

-         «Με ποιους είσαι;»

-         «…»

-         «Δεν ακούς ρε; Τι είσαι;»

-         «Ε... Δεν ξέρω»

Λουσμένος στον ιδρώτα πετάχτηκα από το κρεβάτι: «ΑΝΘΡΩΠΟΣ», φώναξα δυνατά…

Άνθρωπος. Φτάνει πια…

Υ.Γ.: Δεν ξέρω τι είναι πιο παράλογο, το περίεργο τούτο κείμενο που μόλις διαβάσατε ή η αλλόκοτη εποχή που περιτριγυρίζει τη ζωή μας…

Καλή σας σκέψη!

                                                                                      

Λίγο στρες βοηθά τον μαθητή στις εξετάσεις

Οι πανελλαδικές εξετάσεις πλησιάζουν και το άγχος των μαθητών ήδη αρχίζει να αυξάνεται. Σύμφωνα όμως με νέα βρετανική έρευνα, όσοι μελετούν μέχρι τελευταία στιγμή και αναπόφευκτα έχουν στρες, κάνουν μάλλον καλό στον εαυτό τους.

Επειδή το άγχος προκαλεί την παραγωγή εγκεφαλικών ορμονών, καθίσταται ευκολότερη η απομνημόνευση των γνώσεων και έτσι ο μαθητής θυμάται καλύτερα, υπό την προϋπόθεση όμως ότι το στρες δεν ξεπερνά ένα λογικό όριο.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή νευροεπιστήμης Χανς Ρόϊλ του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο επιστημονικό έντυπο Experimental Neurology και την παρουσίασαν στο ετήσιο συνέδριο της Βρετανικής Εταιρίας Νευροεπιστήμης, διαπίστωσαν ότι οι ορμόνες του στρες, όπως η κορτιζόλη και η αδρεναλίνη, προκαλούν μεταβολές στα γονίδια στο εσωτερικό των νευρώνων, με συνέπεια την αποτελεσματικότερη αποθήκευση των μνημών και τη βελτίωση της ικανότητας μάθησης.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, το διάβασμα υπό ψυχολογική πίεση φαίνεται πως αναπρογραμματίζει το DNA του εγκεφάλου, μέσα από την λεγόμενη επιγενετική διαδικασία (αλλαγές στα γονίδια υπό την επίδραση του εξωτερικού περιβάλλοντος), με αποτέλεσμα είτε να αυξάνεται, είτε να μειώνεται η έκφραση ορισμένων γονιδίων.

Όπως είπε ο Δρ Ρόιλ, δεν είναι τυχαίο ότι γενικότερα οι δυσάρεστες αναμνήσεις διαρκούν περισσότερο από τις ευχάριστες, πράγμα που οφείλεται στο ρόλο του στρες. «Από βιολογική άποψη, το στρες είναι σημαντικό, γιατί μας βοηθάει να θυμόμαστε κάτι που μας πλήγωσε ή μας απειλεί», τόνισε.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι ορμόνες του στρες που απελευθερώνονται στο αίμα, αλλάζουν τις λειτουργίες των γονιδίων και, στη συνέχεια, τα εγκεφαλικά κύτταρα, ιδίως του ιππόκαμπου, δηλαδή του κέντρου όπου γίνεται η επεξεργασία της μνήμης και της μάθησης, μεγαλώνουν και αναπτύσσουν περισσότερες διασυνδέσεις μεταξύ τους. Αυτή η αυξημένη δικτύωση και επικοινωνία μεταξύ των νευρώνων, υπό το καθεστώς του άγχους, είναι που αποτυπώνει στην μνήμη τις αναμνήσεις (άρα και τα μαθήματα).

Στην ανθρώπινη εξελικτική ιστορία, αυτός ο μηχανισμός βοήθησε τους προγόνους μας να ξεφεύγουν από επικίνδυνες καταστάσεις και να βρίσκονται σε συνεχή εγρήγορση στο μέλλον για ανάλογες περιπτώσεις.

Όμως οι ερευνητές προειδοποίησαν ότι ενώ το στρες με μέτρο μπορεί να αποβεί ωφέλιμο σε ένα μαθητή, το υπερβολικό στρες μπορεί κάλλιστα να είναι επιζήμιο , δηλαδή να μη θυμάται τίποτα τη στιγμή των εξετάσεων.

«Όταν είμαστε υπερβολικά στρεσαρισμένοι, δεν είναι δυνατό να αφομοιώσουμε νέες πληροφορίες, με συνέπεια η μνήμη να μην δουλεύει σωστά. Επίσης», πρόσθεσε ο Δρ Ρόιλ, «το χρόνιο μακρόχρονο στρες δεν κάνει καλό».

«'Hθελα να είμαι δουλευταράς»

«Δεν είχα ποτέ φιλοδοξία να γίνω καλός ηθοποιός. Ήθελα να είμαι δουλευταράς. Να δουλεύω με ταχύτητες μεγάλες», έχει δηλώσει ο Θανάσης Βέγγος, μιλώντας για το ιδιαίτερο εκείνο στοιχείο που τον έκανε τόσο σπουδαίο και ξεχωριστό ηθοποιό.
Υστερα από μισό αιώνα, ο Θανάσης Βέγγος, αποδείχθηκε όχι μόνο δουλευταράς, αλλά και κάτι παραπάνω από «καλός ηθοποιός» - κάτι που ποτέ δεν είχε ως φιλοδοξία.
«Εχω τραβήξει πολύ κουπί στη ζωή μου», είχε πει κάποτε, και πράγματι, έστω και μια γρήγορη ματιά στη ζωή του, το αποδεικνύει:
Το ξεκίνημα

Το 1959 πήρε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ηθοποιού ως εξαιρετικό ταλέντο με εξετάσεις σε ειδική επιτροπή, χωρίς να έχει αποφοιτήσει από δραματική σχολή. Η πρώτη του θεατρική παράσταση ήταν στην επιθεώρηση «Ομόνοια πλάτς πλούτς» δίπλα στους Νίκο Ρίζο και Γιάννη Γκιωνάκη, επίσης το 1959.

Τα επόμενα χρόνια, συνεργαζόμενος κυρίως με τον σκηνοθέτη Πάνο Γλυκοφρύδη, αναπτύσσει τον τύπο του νευρικού, αεικίνητου ανθρώπου, που τον καθιέρωσε, και αρχίζει να γίνεται δημοφιλής. Με ταινίες όπως «Ψηλά τα χέρια, Χίτλερ», «Μην είδατε τον Παναή», «Ζήτω η τρέλα», «Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης» έγινε ιδιαίτερα αγαπητός στο ελληνικό κοινό.

Η στενή σχέση του με τον σκηνοθέτη Ντίνο Κατσουρίδη τον οδηγεί στον θρίαμβο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, το 1971 με την ταινία «Τι έκανες στον πόλεμο, Θανάση;». Κοινό και κριτική τον αποθεώνουν και αποσπά το βραβείο Α΄ανδρικού ρόλου.

Έναν χρόνο μετά, ο ρόλος του στην ταινία «Θανάση, πάρε το όπλο σου!» του χαρίζει ένα ακόμη βραβείο Α΄ανδρικού ρόλου.

Μετά από απουσία αρκετών ετών, ο Παντελής Βούλγαρης φέρνει ξανά τον ηθοποιό στη μεγάλη οθόνη με το «Ησυχες μέρες του Αυγούστου» και το «Όλα είναι δρόμος» σε σενάριο Γιώργου Σκαμπαρδώνη.

Θέατρο: Το 1997 ερμηνεύει τον Δικαιόπολι στους «Αχαρνής» και το 2001 στην «Ειρήνη» του Αριστοφάνη, με εξαιρετικές κριτικές που κάνουν λόγο για τον αριστοφανικό Βέγγο.

Τηλεόραση: Τη δεκαετία του '80 ο Θανάσης Βέγγος αποσύρεται από το σινεμά, κάνει λίγες βιντεοταινίες και εμφανίζεται στην τηλεοπτική σειρά «Τα Βεγγαλικά». Το 1990, πρωταγωνιστεί στη σειρά «Αστυνόμος Θανάσης Παπαθανάσης» στον ΑΝΤ-1. Το 2002 πρωταγωνιστεί στην τηλεοπτική σειρά «Περί Ανέμων και Υδάτων».

Επίσης, το 2002, ο δήμος Κορυδαλλού τίμησε τον ηθοποιό δίνοντας το όνομά του στο, 1900 θέσεων, δημοτικό αμφιθέατρο. Τον Οκτώβριο του 2008 ο δήμος Πειραιά μετονόμασε την πλατεία Ευαγγελισμού στο Νέο Φάληρο, γενέτειρα του Θανάση, σε πλατεία Θανάση Βέγγου.

Μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και του Σωματείου Παραγωγών. Παντρεύτηκε την Ασημίνα με την οποία απέκτησε δύο γιούς.

Το άρθρο του Στάθη με τίτλο «Τα ντόπερμαν της ενημέρωσης» (ΜΕGA CHANNEL)

'Aρθρο του Στάθη στην Ελευθεροτυπία

Η «πόλις» έχει αρχίσει να κόβεται στα δύο. Μας μιλούν πλέον σαν να είμαστε δούλοι -θέλουν «συμβάσεις μιας ημέρας», «απολύσεις χωρίς αποζημιώσεις»,
θέλουν τις κόρες μας στο χαρέμι τους, τους γιους μας στη δούλεψή τους, γιουσουφάκια.

Αυτοί που λήστεψαν τη χώρα, αυτοί που έβγαλαν τα λεφτά τους στο εξωτερικό, θέλουν τώρα με εργαλείο την ακροδεξιά κατοχική κυβέρνηση Παπανδρέου να έχουν να διαθέτουν και να κατέχουν ανθρώπους των 500 ευρώ.

Μας μιλούν με φερέφωνα (όπως άλλοτε με τα κατοχικά μεγάφωνα) τους καθεστωτικούς δημοσιογράφους.

Η «πόλις» κόβεται στα δύο, το παρακάτω κείμενο δεν είναι επί προσωπικού. Είναι περί του επερχόμενου εκφασισμού...
Τι Τρόμος είναι αυτός;!
Το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Μέγκα.
Τι οργουελικός εφιάλτης!

Σαν τα κοράκια παραμονεύουν οι δύο απ' τους παρουσιαστές, η κυρία Τρέμη και ο κ. Πρετεντέρης
να αρπάξουν απ' το στόμα του καλεσμένου τους, όταν δεν είναι φιλοκυβερνητικός, την κουβέντα του, να τη δαγκώσουν
να τη διαστρέψουν, να την ανασκολοπίσουν
και να του τη δώσουν πίσω να τη φάει, να τού κάτσει στον λαιμό, να πνιγεί, να σκάσει - και
αυτό το λένε διάλογο, ενημέρωση, ειδήσεις.

Τι οργουελικός τρόμος είναι αυτός! Αυτό το φρικτό δίδυμο δεν επιτίθεται με μένος Ταλιμπάν εναντίον των στόχων του μόνον με το (απύλωτο, ιταμό και υπερφίαλο) στόμα του, αλλά
με όλην τη γλώσσα του σώματός του να κορυβαντιά, να ωρύεται, να σκούζει, να προσβάλλει, να ειρωνεύεται - είναι αυτό ειδήσεις; έστω σχόλιο μέσα στις ειδήσεις; είναι άποψη;

Όχι, είναι τρομοκρατία! Είναι προπαγάνδα! Είναι κουστουμάτος ταλιμπανισμός, είναι φασισμός,
είναι, ακόμα χειρότερα, εθισμός των θεατών στον φασισμό.
Τίποτα απ' όσα γίνονται σε αυτό το δελτίο δεν έχει σχέση με τη δημοσιογραφική δεοντολογία, ρωτάνε και απαντάνε οι ίδιοι,
διακόπτουν όποιον γουστάρουν
και το στόμα τους στάζει μέλι μόνον μπροστά στους κυβερνητικούς και τους φίλους τους. Αλλά, το πιο θλιβερό είναι όταν για «ξεκάρφωμα» οι δύο αυτοί παρουσιαστές (των οποίων, τουλάχιστον η ταπεινότης μου δεν είναι συνάδελφος) κάνουν τάχα ζόρικες ερωτήσεις στους υπουργούς, ανάλογες
με εκείνες που θα έκαναν δουλικά στους αφεντάδες τους σε άλλες εποχές.

Δεν ξέρω αν λέει αλήθεια η AGB ή η Πωστηλέν τώρα, για τη θεαματικότητα αυτού του δελτίου, ούτε με νοιάζει αν είναι πρώτο ή έσχατο. Με νοιάζει ότι είναι όνειδος για τη δημοσιογραφία, πληγή για τη δημοκρατία, ντροπή για την πολιτική.

Ούτε απορώ με τους πολιτικούς που πάνε και προσκυνάνε τα ξόανα της τηλεοπτικής τυραννίδας στην πιο απεχθή τους μορφή, αμφισβητώ όμως ότι οι πολίτες δεν αισθάνονται έστω κι απ' τον καναπέ τους τον κίνδυνο που πηγάζει απ' αυτήν την τηλεοπτική χούντα -αυτό
το διαρκές εξουσιαστικό ξεσάλωμα
του πρασινοφρουρισμού. Αυτής της ανωφελούς γλίτσας που σπαράζει τη χώρα παραπάνω από δυο δεκαετίες τώρα.
Αυτός ο συνδυασμός γκαιμπελισμού και σταλινισμού παντός καιρού, όστις υποστήριξε υπό τη δορά του εκσυγχρονισμού με τον πιο καθωσπρεπίστικο τρόπο ό,τι πιο αισχρό μάς έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια, απ' το άγος του Χρηματιστηρίου έως την αποκοπή των μισθών και τις επιχειρησιακές ή ατομικές συμβάσεις,
αυτός ο συνδυασμός, καλά οχυρωμένος από αφεντικά, χορηγούς, διαφημιστές, τραπεζίτες και συν-ένοχους δημοσιογράφους, έχει βλάψει τον λαό και το πολίτευμα περισσότερο απ' όσον έβλαψε η μαύρη πανώλη το Λονδίνο και τις τρεις φορές που το επισκέφθηκε.

Η ενημέρωση είναι δικαίωμα του λαού.

Το δελτίο του Μέγκα και τα άλλα δελτία όπως αυτό δεν ενημερώνουν τον λαό, τον στραβώνουν, τον αιχμαλωτίζουν, τον χειραγωγούν.
Βγαίνουν στον αέρα, που είναι περιουσία του λαού, μόνο και μόνο για να τον τρομοκρατήσουν, για να τον κάνουν να κάθεται σούζα,
οι σταθμοί αυτοί είναι η μαύρη χειρ και η σιδερένια φτέρνα των διαπλεκόμενων - είναι εχθροί του λαού με περικεφαλαία.
Την περικεφαλαία της οίησης, του (ραγιάδικου) θράσους, του κυνισμού, του αμοραλισμού, της αναισχυντίας, της αγένειας - με έναν λόγο: μιλάνε στον λαό σαν να μιλούν σε κατσαρίδες...

Ντροπή!